Reseña del libro "Analiza elementów kafkowskich w wybranych historiach (en Polaco)"
Franz Kafka, niemiecki żydowski pisarz wspólczesny, ma wyjątkowe podejście do życia w niepewności XX wieku. O wyborze elementów w jego opowieściach decyduje termin Kafkaesque, który charakteryzuje "koszmarną" sytuację życia Kafki. Dysertacja ta bada wewnętrzny świat postaci Kafki, analizując trzy jego opowiadania: Metamorfozę (1915), nowelę i dwa inne dluższe, Nieszczęście (1915) oraz Lekarza Wiejskiego (1918). Badacz zajmowal się następującymi elementami, takimi jak: samokonflikt, surrealizm, wyobcowanie, poczucie winy, strach, niepewnośc i absurdalnośc w rozwijaniu psychicznej walki bohaterów Kafki. Obok konfliktów bohaterów z powodu stlumionego pragnienia, studium odzwierciedla również ich kryzys egzystencjalny postrzegany przez niemoralną świadomośc i poczucie "inności", wymuszane przez dominującą atmosferę rodzinną, nieadekwatną organizację biurokratyczną i absurdalną spoleczno-kulturową oprawę mieszczańskiego spoleczeństwa. Tym samym, poslugując się wnikliwą analizą tekstową, badaczka zbadala znaczenie kafkowości obecnej w opowiadaniach, stosując model psychoanalizy Freuda i fragmenty z dzienników Kafki.